[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Prof. dr inż. Jan Pająk
Zaawansowane Urządzenia Magnetyczne - tom 10
Technologie przeciw-świata – część 1:
Napędy telekinetyczne i wehikuły czasu
Monografia naukowa, 4-te wydanie, Nowa Zelandia, 2009 rok, ISBN 978-1-877458-19-4
Copyright © 1998 by Prof. dr inż. Jan Pająk.
Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość ani też żadna z części niniejszej monografii
nie może zostać skopiowana, zreprodukowana, przesłana, lub upowszechniona w
jakikolwiek sposób (np. komputerowy, elektroniczny, mechaniczny, fotograficzny, nagrania
telewizyjnego, itp.) bez uprzedniego otrzymania wyrażonej na piśmie zgody autora lub
zgody osoby legalnie upoważnionej do działania w imieniu autora. Od uzyskiwania takiej
pisemnej zgody na kopiowanie tej monografii zwolnieni są tylko ci którzy zechcą wykonać
jedną jej kopię wyłącznie dla użytku własnego nastawionego na podnoszenie wiedzy i
dotrzymają warunków że wykonanej kopii nie użyją dla jakiejkolwiek działalności
zawodowej czy przynoszącej dochód, a także że skopiowaniu poddadzą cały wybrany tom
lub całą monografię - włącznie ze stroną tytułową, streszczeniem, spisem treści i rysunków,
wszystkimi rozdziałami, tablicami, rysunkami i załącznikami. Bez tej zgody autorzy innych
opracowań mogą także cytować niewielkie fragmenty niniejszej monografii (w sumie nie
dłuższe niż 5 stron) - pod warunkiem jednak że przy swoim cytowaniu podadzą dokładne
dane bibliograficzne tego cytowania (tj. podadzą autora, tytuł, wydanie, oraz podrozdział
niniejszej monografii z której owo cytowanie pochodzi).
Opublikowano w Nowej Zelandii prywatnym nakładem autora, w dwóch językach: polskim i
angielskim. Data najnowszej aktualizacji nieniejszego tomu: 5 września 2009 roku.
Niniejsza monografia [1/4] stanowi raport naukowy z przebiegu badań autora. Stąd
prezentacja zawartych w niej danych o wartości dowodowej lub dokumentacyjnej dokonana
została według standardów przyjętych dla publikacji (raportów) naukowych. Szczególna
uwaga autora skupiona była na wymogu odtwarzalności i możliwie najpełniejszego
udokumentowania źródeł, tj. aby każdy naukowiec czy hobbysta pragnący zweryfikować
lub pogłębić badania autora był w stanie dotrzeć do ich źródeł (jeśli nie są one poufne),
powtórzyć ich przebieg, oraz dojść do tych samych lub podobnych wyników.
Monografia [1/4] jest już czwartym wydaniem (poszerzonym, przeredagowanym i
przeformatowanym) najważniejszej [1] publikacji naukowej autora. Kompletowanie tej
monografii zostało rozpoczęta w 1997 roku. Pierwsze jej opublikowanie miało miejsce w
1998 roku (początkowo tylko w języku polskim). Aż do 2001 roku [1/4] była
upowszechniana w papierowej formie. Internetowe upowszechnianie jej czwartego
wydania, już w dwóch językach (polskim i angielskim) było rozpoczęte w 2001 roku. Od
2001 aż do 2008 roku tekst i ilustracje [1/4] były oferowane oddzielnie w internecie w 3
formatach źródłowych (WP6, DOC, PDF). Począwszy od 2007 roku zmieniona i
filozoficznie inna wersja [1/4] była upowszechniana w internecie jako piąte wydanie [1/5]. W
2008 roku niniejsza [1/4] została przeformatowana zaś jej ilustracje były włączone w tekst,
tak że gotowa do druku [1/4] zaczęła być upowszechniana w poręcznym formacie PDF.
W czasach pisania tej monografii [1/4], aż do października 1998 roku, adres autora był:
Assoc. Prof. Jan Pająk,
Faculty of Engineering, Universiti Malaysia Sarawak (UNIMAS)
94300 Kota Samarahan, Sarawak (Borneo), MALAYSIA
Od lutego 2001 roku, autor używa następującego adresu:
Dr inż. Jan Pająk, P.O. Box 33250, Petone 5046, NEW ZEALAND
Tel. dom (2009 ): +64 (4) 56-94-820; E-maile: janpajak@gmail.com lub jpajak@poczta.wp.pl
2
STRESZCZENIE
tomu 10 monografii [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne", ISBN 978-1-877458-19-4
Czym są magnokrafty drugiej i trzeciej generacji? Wyobraźmy sobie wehikuły które na
życzenie załogi są w stanie przelatywać przez mury budynków i przez szyby okienne, nie czyniąc u
nich ani u siebie żadnego uszkodzenia, a nawet nie będąc przy tym odnotowywane. Wehikuły do
których można strzelać lub które można próbować dotknąć, zaś pociski i nasza ręka przenikną
przez nie i przez ich załogę jakby byli powietrzem lub mgłą. Wehikuły, które - jeśli ich piloci sobie
tego zażyczą, mogą stać się całkowicie niewidzialne dla ludzkich oczu i kamer. Wehikuły które są w
stanie latać z nieskończenie dużą szybkością, tak że u celu pojawiają się niemal natychmiast po
tym jak zniknęły z punktu startowego. To są właśnie magnokrafty drugiej generacji. Magnokrafty
trzeciej generacji na dodatek do wszystkiego powyższego są jeszcze w stanie cofać czas do tyłu,
przestawiać go do przodu, lub zwalniać albo niemal całkowicie zatrzymywać w miejscu jego upływ.
Magnokrafty drugiej i trzeciej generacji w sensie wyglądu i zagospodarowania swego
wnętrza będą niemal identyczne do magnokraftów pierwszej generacji opisanych w rozdziale F tej
monografii. Różnice pomiędzy nimi sprowadzać się będą jedynie do kilku drobnych szczegółów,
takich jak kształt wylotu z pędników czy istnienie lub brak drzwi w powłoce. Stąd obserwator
nieobznajomiony z teoriami zaprezentowanymi w niniejszej monografii, po wyglądzie nie będzie
potrafił ich odróżnić wzajemnie od siebie ani też od magnokraftów pierwszej generacji.
Magnokrafty drugiej generacji mogą pracować aż w dwóch różnych konwencjach lotu, tj.
magnetycznej i telekinetycznej, zaś magnokrafty trzeciej generacji dodatkowo jeszcze w trzeciej
konwencji wehikułów czasu. W konwencji magnetycznej ich pędniki wytwarzają jedynie zjawiska
magnetycznego przyciągania i odpychania, stąd w zasadie działania użytej do lotów stają się one
identyczne do magnokraftów pierwszej generacji opisanych w rozdziale F. Również wszelkie
wywoływane przez nie zjawiska będą wtedy identyczne do zjawisk wywoływanych przez
magnokrafty pierwszej generacji. Natomiast w konwencji telekinetycznej ich pędniki wytwarzają
zjawisko technicznej telekinezy, stąd latają one wtedy dzięki zadziałaniu efektu telekinetycznego.
Po włączeniu tej zasady lotu, wehikuły i ich załogi przechodzą w szczególny stan zwany w "stanem
migotania telekinetycznego". W nim poddane mu obiekty materialne bardzo szybko przełączają się
(migoczą) pomiędzy dwoma formami istnienia, tj. formą materialną i formą wzoru energetycznego
(co wyjaśniono dokładniej w podrozdziale L1). Właśnie owo migotanie telekinetyczne pozwala im
czynić się zupełnie niewidzialnymi dla naszego wzroku i kamer, a także przenikać przez obiekty
stałe tak jakby obiekty te wykonane były z łatwo penetrowalnego płynu a nie ze sztywnej materii. Z
kolei magnokrafty trzeciej generacji, zwane również wehikułami czasu, niezależnie od zdolności do
latania w konwencji magnetycznej lub telekinetycznej, są w stanie latać także i w konwencji czasu.
W konwencji tej ich pędniki wytwarzać będą zjawiska zmiany w szybkości upływu czasu lub
zjawiska przerzucania kogoś do innego punktu czasowego. Przykładowo będą one mogły cofać
czas, przestawiać go do wybranego punktu w przyszłości lub przeszłości, spowalniać lub
przyspieszać jego upływ, itp. Wehikuły czasu wytwarzały więc będą cały szereg unikalnych zjawisk
czasowych, jakich najważniejsze cechy omówione będą w podrozdziale M1.
Na podobnie wysoko zaawansowanych zjawiskach magnetycznych jak te wykorzystywane
przez magnokrafty drugiej i trzeciej generacji oparte będzie także działanie różnorodnych innych
urządzeń technicznych budowanych w zbliżonych co te statki czasach. Urządzenia te czyniły będą
praktyczny użytek z takich nieznanych dotychczas nam zjawisk jak telekineza, telepatia, czy zmiany
w szybkości i kierunku upływu czasu. Niniejszy tom prezentuje także kilka najważniejszych z owych
wysoko zaawansowanych urządzeń, włączając w to siłownie telekinetyczne i ogniwa telekinetyczne.
Aczkolwiek wielu czytelników może mieć wrażenie, iż wehikuły i zaawansowane urządzenia
magnetyczne opisywane treścią tej monografii wybiegają bardzo daleko w przyszłość, jak to będzie
wykazane w innej części tej monografii, faktycznie to już w chwili obecnej jakieś pasożytnicze
cywilizacje je posiadają i wykorzystują do ukrywania swych działań na Ziemi. Aby jednak odnotować
ich istnienie, konieczna jest znajomość ich atrybutów, a także zmiana w naszych dotychczasowych
sposobach myślenia. Podstawy naukowe do tej zmiany dostarczone są w niniejszym tomie.
Wiele z opisywanych w tym tomie urządzeń mogłoby zostać zbudowane na Ziemi już
obecnie, gdyby nie nasze ograniczenia filozoficzne oraz uległość wobec nakazów starających się
powstrzymać rozwój tych urządzeń technicznych na naszej planecie. Miejmy więc nadzieję, że
jednym z rezultatów opublikowania niniejszej monografii będzie, że obecnie zaczniemy zdawać
sobie sprawę z owego powstrzymywania nas przed ich zbudowaniem, oraz że zainspiruje nas ona
do rozpoczęcia wysiłków nad ich zrealizowaniem i oddaniem w służbę naszej cywilizacji.
3
SPIS TREŚCI tomu 10 monografii [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne",
ISBN 978-1-877458-19-4.
Str: Rozdział:
───
──────
1 Strona tytułowa
2 Streszczenie tomu 10
3 Spis treści tomu 10
(zauważ, ze pełny spis treści całej monografii [1/4] zawarty jest w tomie 1)
Tom 10
: Technologie przeciw-świata – część 1:
Napędy telekinetyczne i wehikuły czasu
K-1 K. SIŁOWNIE TELEKINETYCZNE
K-2 K1. Tablica Cykliczności dla urządzeń energetycznych
K-4 K2. Przegląd najważniejszych z dotychczas zbudowanych siłowni telekinetycznych
K-5 K2.1. Silnik Johnsona
K-6 K2.2. N-Machine
K-8 K2.3. Telekinetyczne agregaty prądotwórcze
K-11 K2.3.1. Historia telekinetycznej influenzmaschine
K-18 K2.3.2. Wymówki Methernithy dla wstrzymania
upowszechnienia influenzmaschine
K-24 K2.3.3. Konstrukcja, główne podzespoły, obwody elektryczne
i działanie telekinetycznej influenzmaschine
K-32 K2.3.4. Jak zorganizować eksperymenty
nad własną wersją telekinetycznej influenzmaschine
K-36 K2.4. Baterie telekinetyczne
K-37 K2.4.1. Budowa i działanie baterii telekinetycznej
K-48 K2.4.2. Rekomendowana procedura budowy baterii telekinetycznych
K-53 K2.4.3. Historia wynalezienia baterii telekinetycznych
K-54 K3. Telekinetyczne urządzenia do konwersji energii
biologicznej, chemicznej i termicznej
K-55 K3.1. Telekinetyczne uzdrawianie i produkcja lekarstw
K-56 K3.2. Telekinetyczna dysocjacja wody
K-57 K3.3. Telekinetyczne podgrzewanie i odparowywanie płynów
K-60 K4. Reakcja naukowców ortodoksyjnych - czyli głową muru nie przebijesz
K-66 K5. Podsumowanie wykorzystania efektu telekinetycznego
dla celów energetycznych
K-69/79 Tablica K1 oraz 10 rysunków (K1 do K10).
KB-80 KB. WYKORZYSTANIE WIROW PRZECIW-MATERII
KB-81 KB1. Sterowanie wiatrami na Ziemi
KB-83 KB2. Techniczne formowanie chmur i mgły
L-84 L. MAGNOKRAFTY DRUGIEJ GENERACJI (Wehikuły telekinetyczne)
L-85 L1. Działanie i własności magnokraftów drugiej generacji
zwanych także "wehikułami telekinetycznymi"
L-86 L2. Stan migotania telekinetycznego i jego następstwa
L-94 L3. Lądowiska wehikułów telekinetycznych
L-95 L4. Telekinetyczny wehikuł czteropędnikowy
L-95 L5. Telekinetyczny napęd osobisty
L-96 L6. Telekinetyczny promień podnoszący
4
L-98 Rysunek L1.
M-99 M. MAGNOKRAFTY TRZECIEJ GENERACJI (Wehikuły czasu)
M-99 M1. Magnokrafty trzeciej generacji zwane także "wehikułami czasu"
M-100 M2. Zjawiska indukowane przez wehikuły czasu
M-108 M3. Lądowiska wehikułów czasu
M-108 M4. Czteropędnikowe wehikuły czasu
M-110 M5. Osobiste wehikuły czasu
M-110 M6. Trzy generacje wehikułów z napędem
magnetycznym, oraz ich identyfikacja
M-114 Rysunek M1.
Uwagi
:
(1) Istnieje też angielskojęzyczna wersja niniejszej monografii [1/4]. W przypadku
więc trudności ze zdobyciem jej polskojęzycznej wersji, czytelnicy znający dobrze język
angielski mogą się z nią zapoznać w języku angielskim. Mogą też ją polecać do poczytania
swoim znajomym nie znającym języka polskiego.
(2) Obie wersje tej monografii [1/4], tj. angielskojęzyczna i polskojęzyczna, używają
tych samych ilustracji. Jedynie podpisy pod ilustracjami wykonane są w odmiennym języku.
Dlatego w przypadku trudności z dostępem do polskojęzycznych ilustracji, przeglądać
można angielskojęzyczne ilustracje. Warto również wiedzieć, że powiększenia wszystkich
ilustracji z monografii [1/4] są dostępne w internecie. Dlatego aby np. przeanalizować
powiększenia tych ilustracji, warto jest je przeglądać bezpośrednio w internecie. Dla ich
znalezienia czytelnik powinien odszukać dowolną totaliztyczną stronę którą ja autoryzuję,
np. poprzez wpisanie słowa kluczowego “
totalizm
” do dowolnej wyszukiwarki (np. do
www.google.com), potem zaś - kiedy owa totaliztyczna strona się ukaże, czytelnik powinien
albo uruchomić jeszcze jedną stronę nazywającą się “tekst_1_4.htm” (z egzemplarzami i
ilustracjami monografii [1/4]) dostępną na tym samym serwerze, albo też wybrać opcję
“tekst [1/4]” z menu owej totaliztycznej strony. Proszę też odnotować że wszystkie
totaliztyczne strony pozwalają na załadowanie do swego komputera darmowych
egzemplarzy całej niniejszej monografii [1/4].
(3) W przypadku wykonywania wydruku niniejszej monografii [1/5] z wersji
internetowej, lub z wersji wordprocessorowej dostarczonej na dyskietce, podana w tym
spisie treści numeracja stron niekoniecznie musi się pokrywać z numeracją stron na
wydruku i dlatego może wymagać wprowadzenia korekcji. Wynika to z faktu że
formatowanie niniejszego tomu tej monografii miało miejsce dla fontu "Arial" (12 punktów)
oraz dla standardowych nastaw wordprocessora "Word XP" pracującego pod WINDOWS
XP. Dla innych fontów, oraz dla innych wersji Word’a, formatowanie to niekoniecznie musi
dawać takie same zagospodarowanie stron.
(4) Warto też wiedzieć, że w internecie dostępne jest już obecnie następne, piąte
wydanie [1/5] niniejszej monografii. Treść tamtego następnego wydania [1/5] jest bardzo
podobna do treści niniejszego wydania [1/4], tyle że sformułowanie owej treści dokonane
zostało z filozoficznie odmiennego punktu widzenia.
K-1
Rozdział K
.
SIŁOWNIE TELEKINETYCZNE
Motto niniejszego rozdziału
: "Wszechświat jest tak zorganizowany, że każdy cel jest w nim
możliwy do osiągnięcia - my jedynie jeszcze nie wiemy jak tego dokonać" (patrz
podrozdziały JB7.3 i I5.4).
Rosnące ceny paliw i energii, wyczerpujące się zasoby naturalne, zanieczyszczenie
powietrza, przerwy w warstwie ozonowej, efekt cieplarniany, oraz kilka innych równie
ważnych czynników powoduje, że w wielu krajach na Zachodzie najintensywniejsza
działalność wynalazcza koncentruje się obecnie na unikalnych urządzeniach zwanych po
angielsku "free energy devices". Ich nazwę można luźno tłumaczyć na polski jako
"
urządzenia darmowej energii
" albo jako "
urządzenia pozyskujące energię otoczenia
".
Z uwagi jednak, że urządzenia te wykorzystują do swego działania unikalne zjawisko w
podrozdziale H6.1 nazywane "efektem telekinetycznym", w niniejszej monografii będą one
także nazywane "
siłowniami telekinetycznymi
". Głównym zadaniem tych urządzeń jest
uruchomienie zdolności efektu telekinetycznego do działania jako odwrotność tarcia w celu
pozyskiwania energii termicznej zawartej w otoczeniu
oraz do zamiany tej energii na jakąś
użyteczną formę (najczęściej na elektryczność). Stąd zasada działania tych nowych
urządzeń jest drastycznie odmienna od tej wykorzystywanej we wszystkich siłowniach
budowanych dotychczas na Ziemi. Jak wiadomo, działanie dotychczasowych urządzeń
energetycznych wykorzystuje różnicę (gradient) poziomów energetycznych. Wyzwalając
przepływ strumienia energii od wyższego do niższego poziomu energetycznego,
urządzenia te przekierowywują część tego strumienia i wymuszają jego transformację na
konsumpcyjną formę (np. na elektryczność). Natomiast telekinetyczne urządzenia
darmowej energii po prostu wykorzystują zdolność odwrotności tarcia do zabsorbowania
energii termicznej zawartej w ich otoczeniu, poczym zamieniają tą zaabsorbowaną energię
termiczną na jakąś użyteczną formę, np. na elektryczność, która jest uporządkowanym
ruchem wielu elektronów. (Czyli urządzenia te działają dokładnie tak jak ów hipotetyczny
"Demon Maxwella" opisywany w fizyce klasycznej.) Stąd eksploatacja tych nowych
urządzeń energetycznych nie wymaga dostarczenia im żadnego zewnętrznego surowca
czy źródła energii, jak paliwa, wody, wiatru, siły mięśni, czy zasilania ze sieci energetycznej.
Dlatego końcowy wynik działania tych urządzeń jest bardzo bliski wyniku zakładanego
przez pradawną ideę "
perpetuum motion
", chociaż mechanizm i filozofia za owym
wynikiem są całkowicie inne. (Tj. urządzenia darmowej energii nie stwarzaja energii, jak to
było zakładane dla "perpetuum mobile", a jedynie "odsysają" one energię z ogromnego
oceanu energii jaki jest zawarty wokół nas i absorbuja energię z tego oceanu działając jako
rodzaj samo-podtrzymujących swe działanie "pomp-cieplnych".)
Zgodnie z utartym poglądem, zbudowanie takich urządzeń nie powinno być możliwe,
bowiem ich działanie jakoby ma stać w sprzeczności z Zasadą Zachowania Energii. Na
szczęście wynalazcy nie wierzyli w stereotypy i kontynuowali swoje prace. Po uruchomieniu
pierwszych prototypów tych urządzeń, utarty pogląd znowu okazał się błędnym - po raz
któryś tam z rzędu w historii techniki. Urządzenia te potwierdziły się możliwymi do
zbudowania, zaś ich działanie wcale nie podważa Zasady Zachowania Energii. Szczegółem
przeoczonym przez ich przeciwników jest, że urządzenia te wcale nie produkują energii, a
jedynie pokrywają swoje zapotrzebowanie energetyczne poprzez samoczynne
absorbowanie energii termicznej zawartej w otoczeniu. Stąd w czasie swego działania
produkują one elektryczność, ale równocześnie obniżają temperaturę otoczenia.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]