[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->WIELKA BRYTANIATechnika lądowaBROŃBroń biała1940Nóż szturmowy Fairbairn-SykesFairbairn-Sykes Fighting KnifePo klęsce Francji w1940roku,premier Wielkiej Brytanii, Winston Chur-chill polecił utworzenieoddziałów dy-wersyjnych,znanych później pod nazwąkomandosów, które miały za zadanienękać oddziały niemieckie przygotowują-ce się do desantu na Anglię. Ze względuna charakter działań takich oddziałówkonieczne było opracowanie odpowied-niego noża, który nadawałby się do przy-gotowania pożywienia, ale przedewszystkim do zabijania nieprzyjaciela.Taki nóż zaprojektowali dwaj kapitanowiepolicji W. E.Fairbairni E. A.Sykes,którzy do 1939 roku służyli w Szanghaju.Służąc na Dalekim Wschodzie opanowalioni wschodnie techniki walki z użyciemnoża.Nazwany od nazwisk projektan-tów Williama E. Fairbairna, brytyjskiegooficera i instruktora walki wręcz policjimunicypalnej Szanghaju oraz Erica A.Sykesa, oficera sił specjalnych szanghaj-skiej policji.Nóż szturmowy Fairba-irn-Sykesnazywany jest takżesztyle-tem Fairbairn-Sykeslub po prostuFairbairn-Sykes, F&S). Opracowali onikrótko przed wojną kilka typów nożybojowych, wykonywanych początkowoz bagnetów Lee Metford M1888, znaj-dujących się na wyposażeniu policji,lecz zbyt nieporęcznych do walkiwręcz. Ostateczną wersję noża ichprojektu przyjęła w1940roku armiabrytyjską. W1941i1942zostały opra-cowane kolejne wersje, różniące siędrobnymi szczegółami, głównie budo-wy rękojeści i jelca (wz.1940 miał dłuższy jelec, lekko wygięty wkształcie S). W ramach tych modeli istniało kilkanaście odmian sztyle-tu, różniących się detalami wykończenia rękojeści, sposobem sygno-wania i jakością. Pierwszym i głównym producentem noża była firmaWilkinson Sword Company.Ostatnia wersja noża, wz.1942, zostałanazwana katastrofą przez samego Fairbairna, który stwierdził, żewprowadzone zmiany zagrożą ustalonej już, dobrej reputacji broni.Nóż w tej wersji stracił między innymi dobre wyważenie, ważne przyrzucaniu nożem, a rękojeść w której drobne żłobkowanie zastąpiono27 poprzecznymi pierścieniami, stała się śliska przy zamoczeniu wwodzie lub krwi.Nóż charakteryzuje się obosieczną, sztyletową głownią o rom-boidalnym przekroju, prostym, niewielkim jelcem i okrągłą w przekroju,liściokształtną rękojeścią, zwężającą się ku końcowi. Wykonywany byłw całości ze stali węglowej, rękojeści niekiedy bywały mosiężne, aluminiowe lub drewniane.Nóż szturmowy przezna-czony był głównie dla oddziałówCommando, SAS, zwiadu i rozpo-znania. Początkowo znajdował sięw uzbrojeniu armii brytyjskiej, póź-niej również amerykańskiej i kana-dyjskiej. W noże Fairbairna-Sykesa była wyposażona równieżpolska 1. Samodzielna BrygadaSpadochronowa. Po II wojnie świa-towej noże były produkowane rów-nież na zamówienie francuskiejLegii Cudzoziemskiej.Na nożu Fairbairna-Sykesaoparty jest amerykański sztyletmarines, zaprojektowany w 1942roku przez kpt. Clifforda Shueya.Produkowana była również w Wiel-kiej Brytanii nieco mniejsza wersjanoża, pod nazwą noża agentów(agents knife), przeznaczona dołatwego ukrywania w cywilnymubraniu.Konstrukcja F&S model2.Głownia długości 167 mm, sze-rokość u nasady 22 mm, grubość 5mm, prosta, obosieczna, zwężającasię ku końcowi, sztych centryczny,z obustronną ością, w przekrojuroboidalną. Jelec w kształcie owal-nej tarczki (50 x 16 mm), prosty. Nazewnętrznej stronie jelca napisy: najednym ramieniu ENGLAND; nadrugim B2 oraz tzw. broad arrow -szeroka strzała (marka akceptującaDepartamentu Wojny). Uchwytrękojeści mosiężny, kształtuwrzecionowatego, nacięty wdrobniutką, ukośną kratecz-kę, tylko przy jelcu i głowicygładki. Głowica okrągła, pła-ska, na szczycie na końcutrzpienia rękojeści nakręcanastalowa nakrętka.Podstawowe daneWzór 1940. Długośćcałkowita:290-306 mm.Długość głowni:160-175mm.Ciężar:230-270 g.Wzór 1941. Długośćcałkowita:285-302 mm.Długość głowni:160-177 mm.Ciężar:220-240 g.Wzór 1942. Długość całkowita:291-301 mm.Długość głowni:171-177,8 mm.Ciężar:250-260 g. [ Pobierz całość w formacie PDF ]